Art and Interpretation (Mar 2025)
Ruskin’in Penceresinden Sanat ve Sanat Eğitimi
Abstract
İngiltere’ de 18. Yy. ikinci yarısında yaşanmaya başlanan endüstrileşme üretim biçimlerinde değişikliklere yol açtı. Endüstrileşmenin üretim üzerinde kapasite artışı gibi olumlu etkileri olsa da 1840’lardan sonra üretim kalitesi, sosyal ve çalışma koşullarında olumsuz etkileri görülmeye başladı. Üretimde el sanatlarından kaynaklı sanatsal tavrın yitimi de bu olumsuzlukların başında geliyordu. Bu çalışmanın amacı Avrupa'nın endüstri lideri olduğunu Büyük Sergi ile kanıtlamış olan İngiltere’de sanayileşmeye manevi değerlerin kaybı, sosyal dokunun zarar görmesi gibi eleştiriler yöneltenlerden biri olan ve aynı zamanda şair, yazar, sanat ve toplum eleştirmeni olan John Ruskin’in sanat ve sanat eğitimi hakkındaki görüşlerinin araştırılmasıdır.Ruskin’e göre sanat kabiliyetinden, sanat duygusundan mahrum olmak, milli karakterdeki herhangi bozukluktan değil, ‘ruhi ilham’ dan mahrum olmanın sonucudur. Bunun için de Ruskin’ in eserlerinde sanat, ahlak ve din iç içedir. Ruskin’ in sanatı doğanın taklidi olarak gördüğünü, bu taklide zevkle dokunulması gerektiğini, taklit ve zevkin gerekli olmasının yanında yetersiz olduğu, büyük sanatın oluşturulması için ahlaki bir amacın da olması gerektiğine de vurgu yapar. Tüm bunların yanında sanat eğitiminin disiplinlerarası verilmesi gerektiğine inanıyordu. Ve O’na göre sanat eğitiminin algı ve buluş olmak üzere iki yönü vardı. Algı Tanrı’ nın eserlerinin güzelliklerini algılamaya yardımcı olur ve öğretilebilir. Buluş gücü ise algı’ nın aksine Tanrı vergisidir ve öğretilemez. Ruskin ticari kaygıyla beğenilen ve satılan eserlere özenip kopya eser yaptırılmasının öğrencilerin yaratıcı ve özgün tavırları yok edebileceği endişesi duymaktadır.Özellikle görme eğitimi, kusurluluk, disiplinlerarasılık, buluş, bugün genelde eğitimin özelde ise sanat eğitiminin önemli bileşenleridir.Ruskin’ in sanat ve sanat eğitimi üzerine düşünceleri 20. yy. Sanatını ve sanat eğitimini şekillendirmiştir.
Keywords
