مطالعات روان‌شناسی ورزشی (Aug 2020)

ارتباط خودشناسی انسجامی و تاب آوری با اضطراب ابتلا به کووید-19: نقش واسطه‌ای عدم تحمل ابهام، نگرانی و فعالیت بدنی

  • رویا آفتاب,
  • امیر شمس

DOI
https://doi.org/10.22089/spsyj.2020.9010.1975
Journal volume & issue
Vol. 9, no. 32
pp. 201 – 226

Abstract

Read online

هدف پژوهش تعیین ارتباط خودشناسی انسجامی و تاب آوری با اضطراب ابتلا به کووید-19 و نقش واسطه­ ای عدم تحمل ابهام، نگرانی و فعالیت بدنی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام ساکنان شهر کرج در بهار سال 1399 بود. از میان آنها 360 نفر به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس خودشناسی، مقیاس تاب آوری، پرسش‌نامة نگرانی ایالت پنسیلوانیا، مقیاس تحمل ابهام- نسخه دوم، نیم‌رخ ﺳﺒﻚ زﻧﺪﮔﻲ ارتقأ دﻫﻨﺪه ﺳﻼﻣﺘﻲ و مقیاس اضطراب بیماری کرونا بود. برای تحلیل داده­ ها از روش الگویابی معادله ­های ساختاری استفاده شد. در پژوهش حاضر رابطۀ مستقیم نگرانی و عدم تحمل ابهام با اضطراب ابتلا به کووید-19 مثبت و معنادار و رابطۀ مستقیم فعالیت بدنی با اضطراب ابتلا به کووید-19 منفی و معنادار بود. رابطۀ غیرمستقیم خودشناسی انسجامی و تاب آوری با اضطراب ابتلا به کووید-19 با واسطه­ گری فعالیت بدنی، نگرانی و عدم تحمل ابهام معنادار بود. آموزش­ های همگانی جهت ارتقأ خودشناسی افراد و یادگیری رویکردهای تاب آورانه و همچنین سبک زندگی سالم که فعالیت بدنی را در بردارد، در مواجه با بیماری ­ها و نگرانی ­ها و ابهامات ناشی از گستردگی شیوع آن پیشنهاد می ­شود.

Keywords