اطلاعات جغرافیایی (Apr 1996)
تولد یک ستاره این مقاله شروعی است بر داستان زندگی یک ستاره
Abstract
ستاره ها با توجه به استانداردهای انسانی طول عمر بسیار زیادی دارند اما ابدی نیستند. خورشید یک ستاره میان سال است (در دوره میانی طول عمر خود قرار دارد.) نسل های قبلی ستاره ها زندگی کرده و از بین رفته اند و ستاره های جدیدی نیز هنوز هم در کهکشان ما متولد می شوند. ستاره ها از سقوط ابرهای گازی به واسطه نیروی جاذبه تشکیل می شوند. ابر تنها در صورتی صقوط خواهد کرد که چگالی آن به حد کافی بوده و نیز برای غلبه نیروی جاذبه بر فشار داخلی آن باید به حد کافی خنک و حجیم باشد. به این دلیل مطلوب ترین حالت برای شکل گیری ستاره، ابرهای مولکولی می باشد. ابرهای گازی شکل متراکم دارای مولکول های بسیار زیاد بوده و با غباری پوشیده شده که به خنک نگهداشتن آنها کمک می کند، اگر بخشی از این ابر یا کل آن به واسطه جاذبه دارای فعل و انفعالات داخلی شود احتمال دارد که به بخش های کوچک تر تجزیه شود که هر کدام از این بخش ها به صورت ستاره ای در می آیند. از این رو تشکیل شدن ستاره به صورت دسته ای اتفاق می افتد. خوشه ستاره پروین به عنوان مثال معرف گروهی از ستاره ها بوده که حدود 50 میلیون سال قبل تشکیل شده است.
