Dziecko‑performer jako odbiorca i uczestnik sztuki performatywnej

Abstract

Publikacja stanowi wprowadzenie i uzasadnienie kategorii dziecka‑performera – dziecka, które poprzez ustawicznie powtarzane zachowania (możliwe do manifestowania w danej kulturze) kreuje siebie oraz swoje relacje z otoczeniem. Ta kategoria implikuje też rozszerzenie zakresu pojmowania dziecka jako odbiorcy i uczestnika sztuki performatywnej. Poprzez analizę publikacji w dziedzinie teorii i historii performansu oraz teorii i historii wychowania, poprzez badania terenowe autor ugruntowuje tezę, że dziecko‑performer stanowi modelowe ogniwo autopojetycznej pętli feedbacku.

Keywords

• dziecko‑performer
• performatywność dzieciństwa
• sztuka per formatywna
• teatr kierowany do dzieci
• autopojetyczna pętla feedbacku