اثربخشی درمان فراتشخیصی در نشانگان بالینی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل آشفتگی دانشجویان

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی در نشانگان بالینی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل آشفتگی دانشجویان بود. روش کار: جامعه آماری این مطالعه بالینی شامل کلیه دانشجویان دانشگاه‌های شهر مشهد بود. تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به ‌صورت تصادفی در یک گروه آزمون (15 نفر) و گروه شاهد (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس تحمل آشفتگی سیمونز و گاهر، پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان گروس و جان و مقیاس افسردگی اضطراب و استرس بود. پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمون مداخله درمان فراتشخیصی را طی10 جلسه­ی دو ساعته دریافت نمودند. تحلیل داده­ها با کمک آمار توصیفی و تحلیل واریانس با ارزیابی مکرر و نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام شد. نتایج: بر اساس نتایج بین دو گروه دانشجویان در نمرات نشانگان بالینی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل آشفتگی تفاوت معنیداری دیده می شود (05/0>P). نتیجه­گیری: به نظر می رسد که درمان فراتشخیصی در نشانگان بالینی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل آشفتگی دانشجویان موثر است.

Keywords

• تنظیم هیجان
• تحمل آشفتگی
• شناخت
• درمان فراتشخیصی
• نشانه های بالینی