Baspārish (Aug 2019)
اصلاح سطح پلیمرها با پلاسما
Abstract
بهطور کلی، مهندسی سطح پلیمرها در علوم زیستشناسی، غشاها، سطوح خودپاککن و ابزار الکترونیکی استفاده میشود. تغییر در انرژی سطحی، توپوگرافی سطح و زیستسازگاری پلیمر از جمله خواصی است که میتوان آنها را با اصلاح سطح بهطور کنترلشده تغییر داد. برای انتخاب روش مناسب اصلاح سطح یک پلیمر باید سه عامل درنظر گرفته شود. این عوامل عبارتاند از: ساختار شیمیایی پلیمر که بیانگر نقاط ضعف و قوت آن است، خواص سطحی مدنظر و در آخر هندسه سطح که مربوط به وجود یا عدم وجود تخلخل یا ناهمگونیهای فیزیکی و شیمیایی روی سطح پلیمر است. روشهای معمول شامل روش شیمی مرطوب، شعله، پلاسما، لیزر، تابش فرابنفش و پیوندزنی است. این پژوهش در راستای بررسی اصلاح سطح پلیمرها به کمک پلاسماست. همچنین، برای درک مناسبی از تجزیه و تحلیل کمی و کیفی تغییرات خواص سطحی ماده، مشخصات عمومی (عمق نفوذ، بزرگنمایی، حساسیت تجزیه و هزینه) روشهای استفاده شده بهاختصار مرور شده است. از مهمترین روشهای ارزیابی مقدار اصلاح سطح میتوان به تجزیه طیفسنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM)، میکروسکوپی نیروی اتمی (AFM)، اندازهگیری زاویه تماس، طیفشناسی فوتوالکترونی پرتو ایکس (XPS)، طیفسنجی جرمی یون ثانویه (SIMS)، طیفشناسی الکترونی آگار (AES) و میکروسکوپی تونلزنی پیمایشی (STM) اشاره کرد.
Keywords