Tilburg Law Review (Jul 2024)

Is DigiD discriminatie? Leidt de huidige inzet van DigiD tot de schending van het non-discriminatie beginsel uit de Grondwet en EVRM?

  • Annelieke Mooij,
  • Alma Bešić

DOI
https://doi.org/10.5334/tilr.362
Journal volume & issue
Vol. 29, no. 1
pp. 101–123 – 101–123

Abstract

Read online

Uit een rapport van de Algemene Rekenkamer blijkt dat met name ouderen moeite hebben met het gebruik van DigiD. Dit artikel behandelt daarom de vraag of het verplicht stellen van DigiD als discriminerend kan worden beschouwd. Deze vraag wordt beoordeeld aan de hand van het non-discriminatie beginsel zoals vastgelegd in de Grondwet en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Vervolgens gaat het artikel in op de vraag welke positieve verplichtingen de Staat heeft op basis van het EVRM omtrent de toegankelijkheid van DigiD. Dit artikel stelt dat de Staat verplicht is om stappen te ondernemen om DigiD toegankelijker te maken zoals het aanbieden van de huidige Digisterker cursussen. Wel is het noodzakelijk om verder te evalueren of deze cursussen effectief zijn. Het artikel benadrukt de bredere kwestie van digitale uitsluiting en de verplichtingen waaraan de Staat is gehouden met betrekking tot de toenemende digitalisering. Abstract In order to conduct safe electronic communication with its citizens the Dutch government uses DigiD to digitally establish their identity. According to a report from the Dutch Court of Audit, it appears that primarily elderly individuals struggle with the use of DigiD. This article, therefore, addresses the question of whether mandating the use of DigiD can be considered discriminatory. This question is analysed using the non-discrimination principle as codified in the Constitution and the European Convention on Human Rights (ECHR). Subsequently, the article discusses the positive obligations that the State has under the ECHR regarding the accessibility of DigiD. This article argues that the State is obliged to take steps to make DigiD more accessible, such as offering the current Digisterker courses. However, it is necessary to further evaluate the effectiveness of these courses. The article emphasizes the broader issue of digital exclusion and the obligations to which the State is bound concerning the increasing digitalization. Sleutelwoorden: non-discriminatie; Algemene wet gelijke behandeling; Grondwet; EVRM; positieve verplichtingen; DigiD; digitale uitsluiting

Keywords