اثربخشی تمرینات جسمی- ذهنی هاتایوگا بر تلومراز،کورتیزول و استرس در زنان میان‌‌سال

Abstract

زمینه و هدف: تلومرها نقش مهمی در فرآیند پیری به عهده دارند. استرس روانی مزمن و سطوح کورتیزول بالا، به تلومر آسیب می‌رسانند. مکانیزم اثر تمرین‌های جسمی- ذهنی در تغییر سطح آنزیم تلومراز به عنوان محافظ تلومر، ناشناخته است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات هاتایوگا بر تلومراز، کورتیزول و استرس در زنان میان‌‌سال می‌‌باشد. روش تحقیق: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، 24 نفر از زنان میان‌‌سال با میزان استرس درک شده بالا (27p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل، سطح سرمی آنزیم تلومراز به طور معنی‌داری افزایش و کورتیزول و میزان استرس به صورت معنی‌‌داری کاهش یافتند (0/001=p). ارتباط معنی‌‌دار منفی بین سطوح پیش آزمون کورتیزول و تلومراز در هر دو گروه تمرین (0/02=p) و کنترل (0/001=p) و همچنین بین تغییرات ناشی از هاتایوگا در گروه تمرین مشاهده شد (0/003=p)؛ ضمن آن که 56 درصد از تغییرات تلومراز بر‌اساس تغییرات کورتیزول قابل پیش‌بینی بود. نتیجه‌گیری: تمرین جسمی-ذهنی هاتایوگا با افزایش سطوح سرمی تلومراز و از طریق مکانیزم کاهش هورمون کورتیزول، می‌‌تواند روشی مناسب در جهت کاهش فرآیند پیری ناشی از استرس روانی در زنان میان‌‌سال با سطح استرس بالا باشد.

Keywords

• کورتیزول
• تلومراز
• استرس
• یوگا