ارائه چارچوبی برای معرفی مؤلفه‌های درونی خودمدیریتی کارکنان (موردمطالعه: کارکنان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران)

Abstract

مقاله حاضر، حاصل پژوهشی با هدف طراحی الگوی مؤلفه­های درونی خودمدیریتی کارکنان مبتنی‌بر روش‌شناسی آمیخته با رویکرد توصیفی ـ اکتشافی صورت گرفته است. جامعه آماری برای مرحله کیفی، شامل خبرگان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در حوزه مدیریت سرمایه­های انسانی و برای مرحله کمی، کلیه کارکنان این وزارتخانه بوده‌ است. نمونه آماری در بخش کیفی با رویکرد هدف‌مند قضاوتی به تعداد 20 نفر و در بخش کمی به روش طبقه­ای تصادفی به تعداد 205 نفر انتخاب شده است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در مرحله اول شامل مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با خبرگان و در مرحله دوم پرسشنامه 41 سؤالی است که روایی آن به روش صوری و پایایی پرسشنامه­­ به روش آلفای کرونباخ (897/0) تأیید شده است. تجزیه‌وتحلیل داده­های کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون و داده­های کمی به روش تحلیل عامل تأئیدی در نرم‌افزار Amos 21 انجام شده است. نتایج نشان داد که خودمدیریتی درونی کارکنان از دو منظر مؤلفه­های رفتاری و شناختی تشکیل شده است. همچنین در بین مؤلفه­های شناختی، خودانگیزشی (با بار عاملی 970/0) بیشترین و خودسازی (با بار عاملی 929/0) کم‌ترین و بین مؤلفه­های رفتاری خودمدیریتی، خودکنترلی (با بار عاملی 970/0) بیشترین و خود مراقبتی (با بار عاملی 663/0) کم‌ترین حمایت را از مدل اندازه­گیری مربوط به خود داشته­اند.

Keywords

• خودمدیریتی
• مؤلفه های درونی خودمدیریتی
• شناختی
• رفتاری