مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش (Sep 2020)

تاثیر 10 هفته تمرین هوازی تداومی و مکمل‌ سزامین بر سطوح سرمی اینترلوکین-6 و اینترلوکین-1 بتا در مردان تمرین کرده

  • جواد طلوعی آذر,
  • یوسف صابری,
  • اصغر توفیقی,
  • بهلول قربانیان

DOI
https://doi.org/10.22077/jpsbs.2019.1199.1355
Journal volume & issue
Vol. 8, no. 16
pp. 8 – 19

Abstract

Read online

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی بسته به شدت و مدت تمرین، در اختلال یا بهبود سیستم ایمنی موثر است و استفاده از مکمل‌‌های گیاهی در کنار تمرین ورزشی، ترشح سایتوکاین‌های پیش و ضد التهابی را تنظیم کرده و بر سیستم ایمنی تاثیر مثبت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 10 هفته تمرین هوازی تداومی و مکمل ‌‌سزامین بر سطوح سرمی اینتر‌لوکین-6 (IL-6) و اینتر‌لوکین-1 بتا (IL-1β) در مردان تمرین کرده بود. روش تحقیق: چهل آزمودنی مرد تمرین کرده (25 – 20 سال) به طور تصادفی در چهار گروه (هر گروه 10 نفر) شامل گروه دارونما، تمرین هوازی، تمرین هوازی + سزامین و سزامین قرار گرفتند. پروتکل تمرین هوازی هر جلسه 35-30 دقیقه، 4 روز در هفته و به مدت 10 هفته اجرا شد. مکمل سزامین به مقدار 50 میلی‌گرم در هر هفته به صورت کپسول ژلاتینی به گروه‌های دریافت کننده مکمل سزامین داده شد. همچنین، گروه دارونما کپسول‌ حاوی نشاسته مصرف نمود. اندازه گیری IL-6 و IL-1β با روش الایزا انجام شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس (ANCOVA) استفاده شد و سطح معنی‌داری 0/05>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون، تنها تمرین هوازی سبب کاهش معنی‌دار IL-6 (p=0/008، F=7/98) وIL-1β (p=0/04، F=4/23) شد، اما اثر مکمل و اثر توام تمرین هوازی و مکمل بر این متغیرها، معنی‌دار نبود (0/05<p). نتیجه گیری: به نظر می رسد، در افراد تمرین کرده مصرف مکمل سزامین تاثیرات قابل توجهی بر سیستم ایمنی نداشته باشد. در مقابل، سازگاری ناشی از تمرین بهتر از مکمل سزامین در کنترل عوامل پیش التهابی نظیر IL-6 و IL-1β موثر است. با وجود این، به تحقیقات گسترده تر با بررسی سایر عوامل نیاز است تا به نتایج قطعی برسیم.

Keywords