Językowo-stylistyczne rozważania o typologii współczesnego polskiego reportażu książkowego (na podstawie wybranych tekstów)

Abstract

Celem artykułu jest przedstawienie typologii współczesnego polskiego reportażu książkowego w oparciu o językowo-stylistyczne kryterium na przykładzie trzech tekstów wyróżnionych Nagrodą im. Beaty Pawlak, tj. Zabójca z miasta moreli. Reportaże z Turcji Witolda Szabłowskiego (2010), Krasnojarsk zero Bartosza Jastrzębskiego i Jędrzeja Morawieckiego (2012), Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan Dariusza Rosiaka (2015). Autorka odnosi się do dotychczasowych klasyfikacji reportażu przedstawionych przez Jacka Maziarskiego (1966), Jadwigę Litwin (1989) oraz Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego (1991), a następnie dokonuje własnej próby podziału reportaży ze względu na występowanie określonych cech stylów funkcjonalnych. W konsekwencji przedstawia reportaże artystyczne, publicystyczne oraz naukowe.

Keywords

• klasyfikacja reportażu
• reportaż książkowy
• styl funkcjonalny