توسعه آموزش جندی‌شاپور (Dec 2012)
بررسی وضعیت سرمایه‌ی اجتماعی در بین اعضای هیأت علمی دانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز در سال 1390
Abstract
امروزه به این مهم پی برده‌اند که توسعه هر جامعه‌ای در گروی افزایش سطح سرمایه‌ی اجتماعی سازمان‌ها و نهادهای فعال در آن است. منابع بسیاری در ایجاد این سرمایه نقش دارند، از بین این منابع، دانشگاه‌ها می‌توانند با سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی سرمایه اجتماعی، بر دانش و مهارت و شایستگی اعضای هیأت علمی خود بیفزایند. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی در بین اعضای هیأت علمی دانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز انجام گرفت. جامعه‌ی آماری این پژوهش را تمام اعضای هیأت علمی شاغل در دانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اهواز تشکیل می‌داد (N=35)، که به دلیل محدود بودن اعضاء (جامعه پژوهش)، نمونه‌گیری به صورت سرشماری انجام گرفت و تمامی اعضای هیأت علمی این دانشکده در این پژوهش شرکت داده شدند. با استفاده از ابزار پرسش‌نامه، داده‌ها جمع‌آوری گردید و با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون آماری T، داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های حاصل از این پژوهش نشان داد که از میان مؤلفه‌های سرمایه‌ی اجتماعی، مؤلفه‌های همدلی و همیاری در بین اعضای هیأت علمی دانشکده‌ی بهداشت در وضعیتی مطلوب قرار دارند. مؤلفه‌ی اعتماد در وضعیت متوسط رو به بالا، مؤلفه‌های تعاون و همبستگی در وضعیت متوسط و مؤلفه‌ی شبکه در وضعیتی نامطلوبی قرار دارد. بنابراین با ارتقای مفهوم سرمایه‌ی اجتماعی، می‌توان میزان رضایت و انگیزه‌ی شغلی اعضای هیأت علمی دانشکده را بالا برد؛ که این امر سبب افزایش اثربخشی فرایند آموزش خواهد شد.
