مطالعات در دنیای رنگ (Nov 2023)
مروری بر توسعه نانوپوشش‌های مبتنی بر نانوذرات اکسیدروی با روش اکسیداسیون پلاسمای الکتروشیمیایی بر روی زیرلایه منیزیمی AZ31B و خواص ضدخوردگی و باکتریایی آن
Abstract
فعالیت شیمیایی بالای آلیاژهای منیزیم با وجود اینکه به این دسته از فلزات خواص زیست‌تخریب‌پذیر بخشیده و همچنین جایگاه مهمی به‌عنوان آند فدا شونده در مباحث حفاظتی به آنها عطا کرده است اما سبب شده که از لحاظ مقاومت خوردگی و سایشی نقاط ضعف مهمی داشته باشند و استفاده از آنها در صنعت محدود شود. اما این نقاط ضعف مذکور بیشتر با سطح ماده برهمکنش دارد و با استفاده از اصلاح سطح مناسب می‌توان بر آن فایق آمد. اکسید‌شدن پلاسمای الکتروشیمیایی (PEO) یک روش محبوب برای اصلاح سطح آلیاژهای منیزیم است که یک لایه رویین سرامیکی بر سطح آلیاژ ایجاد می‌کند که همین لایه سرامیکی هم بی نقص نیست. وجود یک ساختار متخلخل در این لایه نقطه ضعف مهم آن است، چرا که مسیر مناسبی برای نفوذ عوامل خورنده به سطح عریان زیرلایه می‌باشد. یکی از مسائل جذاب برای محققان مقابله با این تخلخل به کمک استفاده از افزودنی‌های سرامیکی مناسب در الکترولیت، حین انجام فرآیند می‌باشد. نانوذرات اکسید روی گزینه مناسبی برای این امر می‌باشد. این نانوذرات چند عملکردی هستند که در این مقاله تاثیرات آنها بر خواص خوردگی و همچنین خواص ضدباکتری مورد بررسی قرار می‌گیرد.
