فراوانی مقاومت به متی‌سیلین و حضور ژن‌های mecA و pvl در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های بالینی بیمارستان ولی‌عصر (عج) تبریز

Abstract

مقدمه: سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (Methicillin-resistant Staphylococcus aureus یا MRSA)، به ‌دلیل مقاومت در برابر بیشتر آنتی‌بیوتیک‌ها، از مشکلات بهداشتی در جهان محسوب می‌شود. پنتون والنتین لکوسیدین (Panton-Valentine leucocidin یا PVL) از جمله سموم مهم استافیلوکوکوس اورئوس می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین فراوانی مقاومت به متی‌سیلین و جستجوی ژن‌های mecA و pvl در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های بالینی بیمارستان ولی‌عصر (عج) تبریز انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- مقطعی که طی سال 99-1398 صورت گرفت، 142 جدایه‌ی استافیلوکوکوس اورئوس از بیماران بستری شده در بیمارستان ولی‌عصر (عج) تبریز انتخاب و با استفاده از تست‌های استاندارد آزمایشگاهی تعیین هویت شد. مقاومت جدایه‌ها به آنتی بیوتیک‌های متداول در درمان عفونت‌های استافیلوکوکی به کمک روش انتشار از دیسک و مقاومت نسبت به متی‌سیلین با استفاده از دیسک سفوکسیتین اندازه‌گیری گردید. وجود ژن‌های mecA و pvl در جدایه‌ها با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (Polymerase chain reaction یا PCR) مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: از جدایه‌های مورد بررسی، 98 جدایه به‌ عنوان استافیلوکوکوس اورئوس شناخته شد. بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی نسبت به پنی‌سیلین با 2/96 درصد و کمترین مقاومت به کوتریماکسازول با 0/16 درصد مشاهده شد. در 63 درصد از جدایه‌ها، مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی گزارش گردید. 26 جدایه به روش فنوتیپی، مقاوم به متی‌سیلین تشخیص داده شد. ژن mecA در 13 جدایه شناسایی گردید که 11 جدایه در بررسی فنوتیپی، مقاوم به متی‌سیلین و 2 جدایه، حساس به متی‌سیلین تشخیص داده شدند. ژن pvl در هیچ کدام از جدایه‌ها شناسایی نگردید.نتیجه‌گیری: وجود مقاومت بالا و چندگانه جدایه‌های استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج و وجود جدایه‌های مقاوم به متی‌سیلین در بخش‌های مختلف بیمارستان، باید به عنوان یک موضوع جدی، مورد توجه و چاره‌اندیشی قرار گیرد.

Keywords

• استافیلوکوکوس اورئوس
• مقاومت به متی‌سیلین
• عفونت بیمارستانی