Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān (Sep 2012)

مقایسه اثربخشی گروه درمانی وجودی و واقعیت درمانی گروهی بر حل مشکل تصویر تن زنان ماستکتومی شده

  • هدا پری زاده,
  • حسین حسن آبادی,
  • علی مشهدی,
  • علی تقی زاده کرمانی

DOI
https://doi.org/10.22038/ijogi.2012.5659
Journal volume & issue
Vol. 15, no. 22
pp. 27 – 35

Abstract

Read online

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی وجودی و واقعیت درمانی گروهی بر حل مشکل تصویر تن زنانی که تحت عمل ماستکتومی قرار گرفته بودند، انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه آزمایشی در سال 1389 و 1390 بر روی 24 زن ساکن مشهد که تحت عمل ماستکتومی قرار گرفته و دوره شیمی درمانی و پرتو درمانی آن ها به پایان رسیده بود، انجام شد. این افراد با روش نمونه گیری داوطلبانه از بین مراجعه کنندگان به مرکز درمانی رضا، بیمارستان امید و بیمارستان امام رضا مشهد (ع) انتخاب و وارد مطالعه شدند. افراد به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. افراد گروه های آزمایش، درمان وجودی و واقعیت درمانی را دریافت کرده و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. ابزار سنجش در این مطالعه پرسشنامه روابط چند بعدی خود - بدن بود که شامل شش خرده مقیاس ارزشیابی قیافه، جهت گیری قیافه، ارزشیابی تناسب اندام، جهت گیری تناسب اندام، وزن ذهنی و رضایت بدنی بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه 16) و روش تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه از بین 6 خرده مقیاس مورد مطالعه، دو گروه آزمایش تنها در خرده مقیاس جهت گیری قیافه با یکدیگر تفاوت معناداری داشتند (039/0=p) و در 5 مقیاس ارزشیابی قیافه (423/0=p)، ارزشیابی تناسب اندام (369/0=p)، جهت گیری تناسب اندام (116/0=p)، وزن ذهنی (055/0=p) و رضایت بدنی (053/0=p) تفاوت معناداری را نشان ندادند. با این وجود، میانگین نمره کل آزمون گروه وجودی به صورت معناداری از میانگین گروه واقعیت درمانی (004/0=p) بالاتر بود. نتیجه گیری: گروه درمانی وجودی منجر به حل مؤثر مشکل تصویر تن زنان ماستکتومی شده گردید، اما واقعیت درمانی گروهی در این زمینه تأثیر معناداری نداشت.

Keywords