اثر بازخورد افزوده به کوشش‌های موفق و ناموفق به نوع کانون توجه بستگی دارد

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش بازخورد افزوده به کوشش‌های موفق و ناموفق در تعامل با کانون توجه بر اجرا و یادگیری سرویس بلند بدمینتون بود. 44 دانش‌آموز دختر مبتدی با میانگین سنی 76/0±1/16 سال برای اجرای پژوهش داوطلب شدند. آزمودنی‌ها پس از اجرای پیش‌‌‌آزمون به‌صورت تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروه‌ها در طی 6 جلسۀ اکتساب، مطابق دستورالعمل برنامه‌ریزی‌شده به تمرین تکلیف سرویس بلند بدمینتون پرداختند. قبل از اجرای سرویس، گروه کانون توجه درونی از‌طریق خودگفتاری عبارت "کشش دست به عقب" و گروه کانون توجه بیرونی واژۀ "هدف" را با خود تکرار کردند. آزمودنی‌ها پس از هر 3 کوشش متناسب با گروه خود، پس از کوشش‌های موفق یا ناموفق، بازخورد آگاهی از اجرا دریافت ‌کردند. آزمون‌های یادداری و انتقال، 48 ساعت بعد از مرحلۀ اکتساب اجرا شد. برای تحلیل داده‌ها در مرحلۀ اکتساب از تحلیل واریانس عاملی با اندازه‌گیری مکرر و در آزمون‌های یادداری و انتقال از تحلیل واریانس دوطرفه (0.05≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد که پیشرفت در مرحلۀ اکتساب، معنادار و اثر تعامل کانون توجه با نوع بازخورد هم در مرحلۀ اکتساب و هم در آزمون یادداری و انتقال معنادار بوده است؛ به‌طوری‌که در شرایط کانون توجه درونی، گروه بازخورد در کوشش‌های ناموفق و در شرایط کانون توجه بیرونی، گروه بازخورد در کوشش‌های موفق اجرا و یادگیری بهتری داشتند. پیشنهاد می‌شود که در زمان آموزش مهارت‌های حرکتی و استفاده از بازخورد به کوشش‌های موفق و ناموفق، نوع کانون توجه نیز در‌نظر گرفته شود.

Keywords

• بازخورد آگاهی از اجرا
• کانون توجه
• خودگفتاری آموزشی
• کوشش موفق
• کوشش ناموفق