اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برافسردگی، نشخوار‌ فکری و خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر افسرده دورۀ متوسطۀ دوم

Abstract

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری، افسردگی و خودکارآمدی نوجوانان دختر متوسطۀ شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون-‌پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 دانش‌آموز دختر به شیوۀ تصادفی خوشه‌ای از‌میان دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های شهرستان خمینی‌شهر با روش غربالگری انتخاب و به‌ شیوۀ تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هرگروه 15 نفر). آزمودنی‌ها در هرگروه، قبل، بعد و سه ماه پس از مداخله به پرسشنامه‌های افسردگی نوجوانان (Kutcher, 2002)، پاسخ‌های نشخواری (Yousefi, 2009) و خودکارآمدی (Sherrer, 2002) پاسخ دادند.گروه آزمایش10 جلسه، درمان مبتنی ‌بر‌ پذیرش و تعهد را براساس بستۀ درمانی Hayes & Strosahl, 2010) ( دریافت نمودند اما بر گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نگرفت. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که‌میانگین نمرات افسردگی و نشخوار فکری دانش‌آموزان بعد از درمان، در مرحلۀ پس‌آزمون و پیگیری کاهش یافته و خودکارآمدی آنان افزایش یافته است. بنا بر نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، نشخوار فکری و افسردگی را در شرکت‌کنندگان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش داده (P<0/001)و باعث افزایش خودکارآمدی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است(P<0/001).

Keywords

• افسردگی
• خودکارآمدی
• نشخوارهای فکری
• دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان
• درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد