شناسایی و اولویت‎ بندی معیارهای اعتبارسنجی شرکت‎‌های کوچک و متوسط با استفاده از تکنیک AHP

Abstract

کسب‎وکارهای کوچک و متوسط (SMEs) بر توسعه اقتصادی هر کشوری تأثیر مهمی دارند، اما در دسترسی به منابع مالی لازم برای انجام فعالیت‎های خود با موانعی مواجهند. این در حالی است که مؤسسه‎های مالی، از قبیل بانک‎ها، در اعتبارسنجی این نوع کسب‎وکارها به‌منظور تخصیص اعتبار، مشکلات مختلفی دارند. بانک‎ها و مؤسسه‎های مالی برای شناسایی گیرنده تسهیلات و تعیین ارزش وثیقه لازم، از مدل‎های مختلف امتیازدهی اعتباری استفاده می‎کنند. SMEsها از نظر مدیریت داده‎های مالی در مقایسه با شرکت‎های بزرگ، سازمان‌دهی‎نشده تلقی می‌شوند؛ از این رو ارزیابی ریسک اعتباری فقط بر اساس داده‌های مالی، نگرانی‌های متعددی در خصوص نحوه بازپرداخت تسهیلات توسط کسب‎وکارهای کوچک و متوسط ایجاد می‏کند. در این پژوهش پس از مرور ادبیات و پیشینه اعتبارسنجی کسب‎وکارهای کوچک و متوسط، مؤلفه‏های مختلف اعتبارسنجی این کسب‎وکارها در قالب چهار مؤلفه اصلی و 26بعد شناسایی و توسط 15 کارشناس اعتباری بانک‌های مختلف اولویت‎بندی شد، سپس داده‏های به‎دست‏آمده با استفاده از تکنیک AHP تحلیل شدند. از نظر کارشناسان اعتباری بانک‌ها، به‌منظور اعتبارسنجی کسب‎وکارهای کوچک و متوسط، در میان مؤلفه‏ها، مؤلفه‎های مالی و مدیریت در رده‏های اول و دوم اولویت قرار دارند. در خصوص اولویت ابعاد نیز، ابعاد ثبات مالی، سودآوری، وضعیت فناوری و سیاست‌های دولت، به‏ترتیب در رتبه‏های اول تا چهارم قرار دارند.

Keywords

• اعتبارسنجی
• smes
• بانک‎ها و مؤسسه‎های مالی
• ahp