پدافند غیرعامل (Jun 2023)
تابآوری سالن شماره دو فرودگاه مهرآباد در بحرانهای احتمالی و ارزیابی زمان تخلیه اضطراری
Abstract
هدف این مقاله، بررسی تابآوری فرودگاه مهرآباد در بحرانهای احتمالی مانند جنگ و زلزله از طریق شبیهسازی تخلیه اضطراری جمعیت است. روش پژوهش از نوع توصیفی– تحلیلی، ازنظر حل مسئله ترکیبی و نوع نتایج تبیینی هست. جمعآوری اطلاعات میدانی و اسنادی انجامگرفته است. جامعه آماری شامل 160 نفر از متخصصان، هیئتعلمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی است. از نمونهگیری تصادفی و از فرمول کوکران استفادهشده است. بعد از انجام مصاحبه و تکمیل پرسشنامه، سناریوهای سازگار از نرمافزار Wizard حاصل و سپس مدلسازی در حالت عادی و فاجعه و خوشبین با حداکثر دو عامل ناسازگار در Any Logic در نظر گرفتهشده است. نتایج شبیهسازی نشان داده است زمان در سناریو چهارم بازمان تخلیه 125 دقیقه و زمان شبیهسازی 87/19 نسبت به بقیه سناریوها بیشتر است و در شرایط بحرانیتری قرار دارد. در سناریو 1 شرایط عادی ازآنجاییکه همه دربهای ورود و خروج سالم هستند درصد تخلیه افراد بلافاصله پس از شروع بحران حداکثر است، وجود موانع تأثیری در ایجاد گره جمعیتی نداشته و با گذر زمان جمعیت بهتدریج خارج میشوند. در حالت فاجعه، زمان تخلیه 100 و شبیهسازی 11/59 دقیقه است. تابآوری سالن شماره 2 فرودگاه در شرایط عادی مناسب است ولی در صورت وقوع بحران و افزایش تراکم، ترس و سرعت، بسیار پایین است. برخلاف پژوهشهای پیشین که نگاهی تکبعدی به مصالح تخلیه اضطراری داشتهاند؛ این مقاله رویکردی ترکیبی دارد.