بررسی عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ (Carthamus tinctorius) در کشت مخلوط افزایشی با بالنگوی شهری (Lallemantia iberica)

Abstract

اهداف: این پژوهش به‌منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ و نسـبت برابـری زمـین در کشـت مخلـوط افزایشی گلرنگ و بالنگوی شهری است.مواد و روشها: کشت مخلوط بر اساس سری‌های افزایشی انجام شد که گلرنگ گیاه اصلی و بالنگوی شهری گیاه فرعی می‌باشد. طرح پایه آزمایشی در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار بود. الگوهای مختلف کشت شامل کشت خالص گلرنگ، کشت 100درصد گلرنگ همراه با کشت بالنگوی شهری با تراکم 15 درصد، کشت 100درصد گلرنگ همراه با کشت بالنگوی شهری با تراکم 30 درصد، کشت 100درصد گلرنگ همراه با کشت بالنگوی شهری با تراکم 45 درصد، کشت 100درصد گلرنگ همراه با کشت بالنگوی شهری با تراکم 60 درصد، کشت 100درصد گلرنگ همراه با کشت بالنگوی شهری با تراکم 75 درصد بود. در این پژوهش صفات گلرنگ شامل تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: اثر الگوهای مختلف کشت بر تعداد دانه در طبق و وزن دانه غیرمعنی‌دار ولی بر تعداد طبق در بوته، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی معنی‌دار بود. بیشترین تعداد دانه در طبق مربوط به الگوی کشت مخلوط ۱۰۰:۳۰ (بالنگوی‌شهری-گلرنگ) و بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی به کشت خالص گلرنگ تعلق بالاترین نسبت برابری زمین به کشت مخلوط ۱۰۰:۳۰ (بالنگوی‌شهری-گلرنگ) تعلق داشت.نتیجه‌گیری: می توان الگوهای کشت ۱۰۰:۳۰ (بالنگوی‌شهری-گلرنگ) را به علت دارا بودن عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و سودمندی اقتصادی بیشتر به عنوان الگوی کشت مناسب مخلوط پیشنهاد نمود.

Keywords

• تعداد دانه
• عملکرد
• گلرنگ
• نسبت برابری زمین
• وزن دانه