Opłacalność stosowania biostymulatorów w uprawie fasoli zwykłej (Phaseolus vulgaris L.) odmiany ‘Orzeł’

Abstract

Celem pracy była ocena opłacalności stosowania biostymulatorów w uprawie fasoli zwykłej (Phaseolus vulgaris L.) odmiany ‘Orzeł’. Badania polowe przeprowadzono w latach 2016–2018. Nasiona fasoli odmiany ‘Orzeł’ wysiewano w każdym roku badań, w pierwszej dekadzie maja. W okresie wegetacji zastosowano biostymulatory: Asahi SL (w stężeniu 0,1 i 0,2%), Kelpak SL (w stężeniu 0,7 i 1%) i Terra Sorb Complex (w stężeniu 0,3 i 0,5%), w formie jednokrotnego (BBCH 12–13) lub dwukrotnego oprysku (BBCH 12–13 i BBCH 61). Po zbiorze roślin określono plon nasion (t·ha–1) z każdego poletka i obiektu badawczego oraz dokonano oceny opłacalności stosowania biostymulatorów. Zwiększyły one istotnie plon nasion fasoli o 14% i pozytywnie wpłynęły na opłacalność ich stosowania, jednak uzyskany efekt zależał od stężenia preparatu i przebiegu pogody w latach badań. W 2016 i 2017 r. najbardziej ekonomicznie opłacalne okazało się jednokrotne stosowanie Asahi SL, niezależnie od zastosowanego stężenia. Natomiast w 2018 r. korzystniejsze było jednokrotne stosowanie 0,2% roztworu tego preparatu, jak też jednokrotna aplikacja preparatu Kelpak SL w stężeniu 0,7%. Podsumowując, najbardziej opłacalne w ocenianym 3-leciu było jednokrotne (BBCH 12–13) stosowanie Asahi SL w wyższym stężeniu (0,2%).

Keywords

• Phaseolus vulgaris
• biostymulatory
• opłacalność uprawy
• aminokwasy
• Ecklonia maxima
• związki nitrofenolowe