Koroner arter bypass cerrahisinde ramiprilin miyokardiyal hasar ve inflamatuvar yanıttaki etkisi üzerinde sitokin gen polimorfizmlerinin rolü

Abstract

Amaç: Ramipril, inflamatuar miyokardial hasarın tedavisinde TNF-α, IL-6 ve IL-8 gibi sitokin seviyelerini azaltarak etkili olmaktadır. Çalışmamızda, ramipril tedavisinin, koroner arter bypass cerrahisi esnasında oluşan inflamatuar yanıt ve miyokardiyal hasara yönelik etkisi üzerinde, sitokin gen polimorfizmlerinin herhangi bir rolü olup olmadığını araştırdık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza, koroner arter bypass cerrahisi uygulanan hastalardan cerrahi öncesi ramipril alan 51, kontrol grubu olarak ise ramipril almayan 51 olmak üzere toplam 102 hasta dahil edildi. Her iki grupta, anestezi başlamadan hemen önce (t1), kros klemp sonrası 20. dakikada (t2), ameliyatın sonunda (t3) ve anestezinin başlangıcından 24 saat sonra (t4) alınan kan örneklerinden TNFα, IL-6, IL-8 ve TnT serum düzeyleri ELISA yöntemi ile, genotipleme ise PCR-RFLP yöntemleri ile belirlendi. Bulgular: Her iki grupta TNF-α artışı cerrahi ile başlarken, IL-6 ve IL-8 artışı kardiyopulmoner bypass sırasında kardiyak arrestle başlayıp ameliyat sonuna kadar devam etmiştir. Postoperatif dönemde ise sadece IL-8 kontrol grubunda yüksek kalırken; çalışma grubunda TNF-α, IL-6, IL-8 düşüşe geçmektedir. t3 zaman aralığında IL-6, t4 zamanında TNFα değerlerinde anlamlı azalma gözlenmiştir. Sonuç: Ramiprilin kardiyak arrest sonrası sitokin ve TnT düzeylerini azaltarak inflamatuar miyokardiyal hasarı önlemede yeri olabilir.

Keywords

• ace inhibitors; cytokines
• polymorphism
• ace inhibitörleri
• sitokin
• polimorfizm