Pizhūhish-i Naft (Aug 2013)
اصلاح توابع تراوایی نسبی حاصل از آزمایش‌های جابه‌جایی نفت-گاز در شرایط نزدیک امتزاجی با استفاده از مدلسازی معکوس
Abstract
یکی از عوامل اصلی در مدلسازی صحیح جریان دو فازی نفت و گاز در محیط متخلخل، استفاده از توابع معتبر تراوایی نسبی می‌باشد. تمامی مطالعات گذشته نتوانسته‌اند مدلی صحیح و سازگار را برای بیان تأثیر تزریق نزدیک امتزاجی بر رفتار کیفی و به خصوص کمی توابع تراوایی نسبی ارائه دهند. در این مقاله هدف اصلی مقایسه مابین روش‌های مرسوم تراوایی نسبی می‌باشد تا بتوان بر اساس انتخاب بهینه روش‌های تعیین منحنی‌های تراوایی نسبی دو فازی در شرایط تزریق نزدیک امتزاجی گاز توابع تراوایی نسبی را اصلاح نمود. در این مقاله سعی گشته است تا با انجام آزمایش‌های جابه‌جایی سیال (تزریق گاز دی اکسید کربن در نمونه نفت یکی از مخازن نفتی ایران و بر روی نمونه مغزه‌های ماسه سنگی و دولومیتی) به روش ناپایا، میزان خطای اندازه‌گیری را تا حد ممکن کاهش داده و نیز با انتخاب مقایسه‌ای و بهینه‌ترین روش، از میزان خطای عددی در تعیین تراوایی نسبی کاسته شود. در این مطالعه توابع معتبر تراوایی نسبی از روش تمام عددی بر اساس مدلسازی معکوس تعیین شده است، به طوری‌که از روش‌های نیمه تحلیلی به عنوان حدس اولیه داده‌های تراوایی نسبی برای کاربرد در شبیه‌ساز تجاری دو فازی و تک بعدی استفاده گردیده است. نتایج نشان می‌دهد که روش تمام عددی به عنوان بهینه‌ترین روش، رابطه اصلاحی سازگار با نتایج آزمایشگاهی را در شرایط تزریق نزدیک امتراجی جهت تولید مقادیر تروایی نسبی ارائه می‌دهد. می توان از رابطه اصلاحی ارائه شده برای تولید داده‌های تراوایی نسبی در شبیه‌سازی تزریق نزدیک امتزاجی گاز در مخازن نفت استفاده نمود.
Keywords
