مقایسه حداکثر نیروهای عمودی عکس‌العمل زمین و نرخ بارگذاری در حرکت فرود تک پای مردان دارای زانوی پرانتزی و نرمال

Abstract

مقدمه: نرخ بارگذاری بالا با آرتروز ارتباط دارد و زانوی پرانتزی زمینه‌ساز بروز آرتروز ‌می‌‌‌باشد، درک این موضوع که وجود این ناهنجاری تا چه میزان متغیرهای بیومکانیکی را در حین فرود دستخوش تغییر می‌سازد، سبب می‌شود تا در جهت پیش‌گیری از آرتروز در افراد دارای ناهنجاری زانوی پرانتزی گام مهمی را برداریم. لذا هدف مطالعه حاضر، مقایسه‌ حداکثر نیروهای عمودی عکس‌العمل زمین و نرخ بارگذاری در حرکت فرود تک پا در مردان دارای زانوی پرانتزی و نرمال بود. مواد و روش‌ها: 40 نفر دانشجوی مرد سالم رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، شامل 21 نفر دارای زانوی پرانتزی و 19 نفر دارای زانوی نرمال در این تحقیق شرکت کردند. ناهنجاری زانوي پرانتزي با استفاده از كوليس اندازه‌گیری و ثبت شد. آزمودنی‌ها حرکت فرود تک پا را از ارتفاع 30 سانتی‌متر روی صفحه نیرو انجام دادند. به منظور مقایسه پارامترها بین دو گروه از روش آماری MANOVA استفاده شد. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در حداکثر نیروی عمودی عکس‌العمل زمین در هنگام برخورد پنجه نشان داده نشد (0/486 = P)، اما تفاوت حداکثر نیروی عمودی عکس‌العمل زمین هنگام برخورد پاشنه (0/002 = P) و میزان‌ بار (0/048 = P) بین دو گروه معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری: تغییرات اندک در زاویه مفصل زانو در صفحه فرونتال بر فعالیت عضلانی، گشتاورها و نیروهای مفصلی در مفاصل زانو و مچ پا تأثیر می‌گذارد .ممکن است یک دلیل بالاتر بودن خطر آسیب دیدگی و ابتلا به آرتروز در افراد دارای زانوی پرانتزی نسبت به افراد نرمال، نیروهای عکس‌العمل زمین و نرخ بارگذاری بالای اعمال شده به اندام تحتانی آن‌ها در حین فرود آمدن است و توصیه می‌شود برای کاهش خطر آسیب دیدگی و ابتلا به آرتروز، بر تمرینات اصلاحی و عمل بیومکانیکی اصلاح یافته تمرکز شود. کلید واژه‌ها: حداکثر نیروهای عمودی عکس‌العمل زمین، نرخ بارگذاری، فرود تک پا، زانوی پرانتزی