مطالعات مدیریت ورزشی (Feb 2016)
بررسی موانع استفاده از دوچرخه در بین کودکان ایرانی
Abstract
هدف پژوهش حاضر بررسی موانع استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله ای برای حمل و نقل شهری دربین کودکان از دیدگاه مادران خود بود. روش پژوهش توصیفی از نوع کاربردی بوده که به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران خانواده های ایرانی بود که متاسفانه اطلاعاتی در مورد تعداد آنان وجود نداشت. با توجه به نبود ابزار استاندارد در این زمینه، ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساختهای با 14 سوال اصلی بود که پس از تأیید روایی صوری و سازه و پایایی (86/0=α) به صورت انتخاب خوشهای چند مرحلهای توزیع گردید. دادههای 5863 پرسشنامه برگشتی توسط نرم افزار اس. پی. اس. اس و با از آزمون فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه مادران "عدم مهارت کافی برای دوچرخهسواری" با میانگین رتبهای (79/9) و " نبود مسیر های مخصوص دوچرخهسواری" با میانگین رتبهای (11/9) بهترتیب مهمترین مانع و "کاهش شأن اجتماعی در اثر دوچرخهسواری" کم اهمیتترین مانع از دیدگاه مادران بود. بنابراین لزوم برنامهریزی مناسب جهت برچیدن موانع اساسی دوچرخه سواری کودکان لازم و ضروری میباشد.
