مقایسه اثربخشی امیددرمانی و معنویت درمانی بر کیفیت زندگی و شاخص‌های زیستی زنان مبتلا به دیابت

Abstract

هدف: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی امیددرمانی و معنویت درمانی بر کیفیت زندگی، قند خون و فشار خون زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمام زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت، متابولیسم و غدد شهر تهران در سال 1399 بودند که ‏45 نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی بالینی دیابتی بروس و همکاران (2004) و آزمایش خون جهت اندازه‌­گیری فشارخون و قند خون ناشتا بود. بعد از 8 جلسه 90 دقیقه­ای برای هفته­ای 1 بار، امیددرمانی و معنویت درمانی برای گروه‌­های آزمایش، داده­‌های پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌­گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته­‌ها: نتایج نشان داد معنویت درمانی و امیددرمانی بر کیفیت زندگی (038/0=P) اثر افزاینده داشتند. نتیجه‌­گیری: از جمله تلویحات کاربردی پژوهش حاضر ارائه درمان­‌های روان­شناختی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است. پیشنهاد می‌شود درمان‌هایی نظیر امید و معنویت در کنار درمان‌های دارویی بر بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گیرد.

Keywords

• امیددرمانی
• دیابت
• فشار خون
• قند خون
• کیفیت زندگی
• معنویت درمانی