ارزیابی مدل احساس شرم و گناه بر اساس مکانیسم‌های دفاعی با میانجیگری شفقت به خود در معلولین جسمی- حرکتی

Abstract

هدف پژوهش حاضر الگویابی ساختاری احساس شرم و گناه بر اساس مکانیسم‌های دفاعی با میانجیگری شفقت به خود در معلولین جسمی- حرکتی بود. پژوهش از نوع کاربردی و روش پژوهش همبستگی به شیوه‌ مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل معلولین جسمی - حرکتی حاضر در مراکز اقامتی افراد دارای معلولیت جسمی- حرکتی منطقه 17 و 18 شهر تهران در بهار سال 1400 بود. این افراد در اثر دیستروفی‌ها، فلج مغزی، مالتیپل اسکلروزیس و آسیب‌های نخاعی دچار معلولیت‌های جسمی و حرکتی شده بودند. حجم نمونه در پژوهش حاضر 250 نفر بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه مکانیسم‌های دفاعی (آندروز، سینگ و بوند، ۱۹93)؛ پرسشنامه شفقت به خود (نف، 2003) و پرسشنامه عاطفــه خودآگــاه (تـانگنی، 1992) بودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری، به وسیله نرم‌افزار SPSS و Amos ویرایش 23 صورت گرفت. نتایج نشان داد که مکانیسم دفاعی رشد یافته، مکانیسم دفاعی رشد نایافته، مکانیسم دفاعی روان‌آزرده و شفقت به خود بر احساس شرم و گناه معلولین جسمی - حرکتی دارای اثر مستقیم معنادار بوده است (001/0>p). همچنن نتایج نشان داد که شفقت به خود علاوه بر اثر مستقیم بر احساس شرم و گناه معلولین جسمی - حرکتی، در رابطه مکانیسم دفاعی رشد یافته، مکانیسم دفاعی رشد نایافته و مکانیسم دفاعی روان‌آزرده با احساس شرم و گناه معلولین جسمی - حرکتی نیز نقش میانجی معنادار دارد.

Keywords

• احساس شرم و گناه
• مکانیسم‌های دفاعی
• شفقت به خود
• معلولین جسمی - حرکتی