Journal of Medical Education Development (Jan 2021)
مقایسه برنامه آموزشی حضوری و غیرحضوری در بهبود مهارت نحوه انتقال خبر بد توسط دستیاران طب اورژانس
Abstract
زمینه و هدف: ارتباط پزشک و بیمار نیاز به مهارت های ارتباطی خاص، به ویژه هنگام اعلام خبر بد است موجب رنجش غیر قابل جبرانی در بیمار و همراهان خواهد شد. لذا نیاز است مطالعاتی در زمینه ی آموزش های به پزشکان انجام شود تا پزشکان بتوانند در این موارد تصمیمات مناسبی اتخاذ کنند. روش بررسی: نمونه مطالعه تمام دستیاران طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1397 بودند که با روش زوج و فرد به گروه های آموزشی حضوری (سخنرانی، بحث گروهی) و غیرحضوری (دریافت بسته آموزشی، اسلاید و فیلم برمبنای اسپایکس) تقسیم شدند. از پرسشنامه عملکرد و نگرش، که مبنای استراتژی اسپایکس در نحوه انتقال خبر بد است برای ارزیابی استفاده شد. نتایج پیش از آزمون و پس آزمون در دو گروه با هم و هچنین سطح نگرش و عملکرد نیز به تفکیک در هر دو گروه نسبت به قبل و نسبت به یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: میانگین نمرات پس از آموزش در نحوه نگرش 75/121 و نحوه عملکرد 45/63 در گروه حضوری و در گروه غیرحضوری 6/115 در میانگین نگرش و 70/62 در امتیاز عملکرد بود. نمره نحوه نگرش در گروه های مطالعه بعد از مداخله نسبت به قبل آن معنادار نشد (p-value> 0.05). هر چند در مقایسه نمره عملکرد بعد آموزش نسبت به قبل در هر دو روش آموزش اختلاف مشاهده شد (p-value < 0.001) نتیجه گیری: نتایج ضرورت انجام این مطالعه برروی دستیاران تخصصی سایر رشته ها و گنجانده شدن آموزش های مهارت انتقال خبر بد در برنامه آموزشی را نشان می دهد
