مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Jan 1970)
تغییرات عملکرد ریوی و اوج اکسیژن مصرفی متعاقب برنامه تمرین هوازی تناوبی در دختران غیرفعال
Abstract
زمینه و هدف: ارتباط نزدیک و معناداری بین عملکرد ریوی با سلامتی و میزان کلی مرگ و میر وجود دارد. هماهنگی جریان خون و تهویه از عوامل مؤثر بر عملکرد ریوی است. به همین لحاظ تقویت همزمان هر دو دستگاه تنفس و قلب باید مورد تأکید قرار گیرد. هدف از این پژوهش، مطالعه تأثیر 24 جلسه برنامه تمرین هوازی تناوبی بر حجم و ظرفیت ریوی و اوج اکسیژن مصرفی دختران غیر فعال می‌باشد. مواد و روش‌ها: این تحقیق نیمه‌تجربی با طرح پیش و پس‌آزمون برروی 30 دانشجوی دختر غیر فعال سالم انجام شد که به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت شش هفته در 24 جلسه 45 دقیقه‌‌ای تمرین دوی هوازی تناوبی شرکت کردند. طی همین مدت، گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی مشارکت نداشتند. قبل و بعد از برنامه تمرینی توسط اسپیرومتر و پروتکل بروس به ترتیب حجم‌ها، ظرفیت‌های ریوی و اوج اکسیژن مصرفی افراد اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: تمرین باعث افزایش62 درصدی حجم ذخیره بازدمی (004/0=P)، 65 درصدی اوج جریان بازدمی (03/0=P)، 35 درصدی حداکثر تهویه ارادی (03/0=P) و 23 درصدی اوج اکسیژن مصرفی (001/0=P) شد. هم‌چنین تمرین بر حجم جاری (14/0=P)، حجم ذخیره دمی (29/0=P)، ظرفیت حیاتی با فشار (13/0=P)، اوج جریان دمی (75/0=P) و نسبت حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی (93/0=P) تأثیر معنادار نداشت. نتیجه‌گیری: تمرینات استقامتی در دختران جوان باعث افزایش توانمندی و هماهنگی عضلات تنفسی به ویژه عضلات بازدمی شده و از طریق افزایش برخی ظرفیت‌ها و حجم‌های ریوی باعث بهبود عملکرد ریه می‌شود.
