بررسی پایداری باکتری‌ها‌ی خاک در برابر پادزیست‌ها در جایگاه‌های خاکسپاری پسماندهای شهری و بیمارستانی همدان

Abstract

زمینه و هدف: جایگاه‌های خاکسپاری پسماندهای شهری و بیمارستانی که دارای آلودگی‌های گوناگون بویژه دارویی هستند، زیستگاه شایسته‌ای را برای باکتری‌های پایدار در برابر آلاینده‌ها فراهم می‌کنند و بنابراین نخش ویژه‌ای در ترابری ژن‌های پایداری دارند. از اینرو، فراوانی ریزجانداران و پایداری پادزیستی باکتری‌ها در نمونه‌های خاک و شیرابه جایگاه‌های خاکسپاری پسماند شهری و بیمارستانی شهر همدان بررسی گردید. مواد و روش‌ها: ویژگی‌های خاک و شیرابه و همچنین فراوانی ریزجانداران آنها شمارش و آزمون گردید. همچنین درسد باکتری-های پایدار در برابر ده پادزیست پرکاربرد آمپی سیلین، آموکسی سیلین، سفکسیم، جنتامایسین، استرپتومایسین، تتراسایکلین، داکسی سایکلین، کلرامفنیکل، لینکومایسین و مترونیدازول بررسی شد. افزون بر آن پاسخ باکتری‌های دو خاک دستنخورده و خاکچال پسماند نوین شهری به غلظت‌های گوناگونی از سه پادزیست آمپی‌سیلین، جنتامایسین و تتراسایکلین سنجیده شد. یافته‌ها: بالاترین لگاریتم فراوانی قارچ‌ها، اکتینومیست‌ها، سودوموناس‌ها و انتروباکتر‌ها بترتیب با اندازه 35/5، 28/5، 13/6 و 98/5 در خاکچال نوین پسماند شهری بدست آمد. درسد باکتری‌های پایدار در برابر هر ده پادزیست در نمونه‌های خاکچال نوین پسماند شهری بیشتر از جایگاه‌های دیگر و در خاک دستنخورده کمتر از جایگاه‌های دیگر بود. این یافته در بررسی پاسخ به دوز پادزیست‌های آمپی سیلین، جنتامایسین و تتراسایکلین نیز دیده شد و غلظت کشنده این پادزیست‌ها برای باکتری‌های خاکچال نوین پسماند شهری به ترتیب 1500، 1000 و 100 ppm بود. ولی برای خاک دستنخورده بسیار کمتر و به ترتیب 10، 18 و 50 ppm بود.نتیجه گیری: روهمرفته، این پژوهش نشان داد که جایگاه‌های خاکسپاری پسماندهای شهری و بیمارستانی، زیستگاه شایسته‌ای برای باکتری‌های پایدار در برابر پادزیست‌ها فراهم می‌کند که مایه افزایش ترابری ژن‌های پایداری در میان باکتری‌ها می‌شود. از این دیدگاه باکتری‌هایی که از راه پسماندها به خاک می‌رسند، می‌توانند زیانبارتر هم باشند.

Keywords

• پاسخ به دوز
• شیرابه
• خاکچال
• باکتری‌های پایدار
• ژن‌های پایداری