بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات هوازی بر الگوی توزیع فشار کف پایی بیماران مبتلا به دیابت نوروپاتی

Abstract

مقدمه: نوروپاتی حسی– حرکتی با تحت تأثیر قرار دادن اعصاب حسی و حرکتی منجر به کاهش حس عمقی، درک حرکت و موقعیت مفصل می‌شود. نتیجه آن تغییر الگوی راه رفتن از حالت طبیعی و تغییر مسیر مرکز فشار و اعمال فشار غیر طبیعی در نواحی متاتارسال می‌شود که در طی زمان احتمال بروز زخم پا را به همراه دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر تمرینات هوازی بر فشار کف پا در حین راه رفتن در بیماران نوروپاتی مبتلا به دیابت انجام شد. مواد و روش‌ها: جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به دیابت، مبتلا به عارضه نوروپاتی بودند که 30 نفر از آن‌ها به عنوان نمونه آماری با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور داوطلبانه در دو گروه مساوی تمرین و شاهد قرار گرفتند که در پایان به 12 نفر در هر گروه کاهش یافتند (گروه تمرین 07/9 ± 85/55 سال و Kg/m2 09/10 ± 50/29 = Body mass index یا BMI، گروه شاهد 53/5 ± 66/54 سال و Kg/m2 26/4 ± 55/31 = BMI). میزان حداکثر فشار کف پا در حین راه رفتن آزمودنی‌ها قبل و بعد از برنامه تمرینی با دستگاه Foot scan (RSscan) در ده ناحیه آناتومیکی اندازه‌گیری شد تا نواحی متأثر از تمرین به طور دقیق مشخص شود. گروه تمرین به مدت 8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه و 1 ساعت در هر جلسه به انجام ورزش هوازی (بدون کنترل شدت تمرین) پرداختند. گروه شاهد در این مدت به زندگی معمول خود ادامه دادند. یافته‌ها: داده‌های فشار در پیش و پس آزمون با روش ANOVA با اندازه‌گیری‌های مکرر در نواحی ده‌گانه بررسی شد و نتایج نشان‌گر کاهش معنی‌دار فشار در نواحی متاتارسال و میان پا در گروه تمرین بود (05/0 ≤ P). در حالی که در گروه شاهد هیچ تغییر معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به دیابت با انجام فعالیت‌های ورزشی می‌توانند صدمات ناشی از نوروپاتی مانند زخم پا را که به دلیل توزیع غیر طبیعی فشار به خصوص در ناحیه متاتارسال به وجود می‌آید، کاهش دهند. کلید واژه‌ها: فشار کف پایی، تمرینات هوازی، نوروپاتی مبتلا به دیابت