بررسی مبانی روان‏سنجی نسخه فارسی سیاهه نارساخوانی بزرگسالان و سیاهه خواندن بزرگسالان

Abstract

نارساخوانی یک اختلال رشدی است که علایم آن ممکن است تا سنین جوانی و بزرگسالی ادامه پیدا کند و زندگی تحصیلی یا حرفه‌ای شخص را مختل نماید. بنابراین، شناسایی این اختلال در سراسر دوران تحول از اهمیت چشمگیری برخوردار است. هدف مطالعه حاضر، هنجاریابی و سنجش روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه‌های سیاهه نارساخوانی بزرگسالان (P-ADC) و سیاهه خواندن بزرگسالان (P-ARC) می‌باشد. در این مطالعه 281 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی به صورت تصادفی طبقه‏ای انتخاب شدند. P-ADC، ARC و آزمون خواندن کلمات (مهک) روی آن‌ها اجرا شد تا ضمن هنجاریابی دو سیاهه مذکور، مبانی روان‌سنجی آن‌ها محاسبه شود. پایایی سیاهه‌ها با استفاده از همسانی درونی و تصنیف محاسبه شد. روایی سیاهه‌ها نیز با استفاده از روایی افتراقی و روایی همگرایی به دست آمد. نقطه برش آن‌ها با استفاده از منحنی راک (ROC) مورد تحلیل قرار گرفت. همسانی درونی P-ADC و P-ARC به ترتیب 71/0و 74/0، ضریب پایایی به روش تصنیف 58/0 و 52/0؛ و روایی همگرا و روایی افتراقی در حد قابل قبول بود. نقطه برش، حساسیت و ویژگی P-ADC به ترتیب 11، 68/0 و 88/0 و برای P-ARC 46، 63/0 و 88/0 بود. به علاوه، براساس نقطه برش در P-ADC، 15 نفر دارای مشکلات خواندن (3/5 درصد) و با نقطه برش P-ARC، 13 نفر (6/4 درصد) دارای مشکلات خواندن بودند. در بین این دو گروه 10 نفر (63/52 درصد) مشترک بودند که خود نشان‌دهنده روایی این ابزارهاست. با توجه به ویژگی‌های مطلوب روان‌سنجی این پرسشنامه‏ها می‏توان از آن‌ها در راستای نیل به اهداف پژوهشی و تشخیصی استفاده کرد.

Keywords

• اختلال نارساخوانی بزرگسالان
• روایی
• پایایی
• نقطه برش نسخه فارسی