مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Dec 2014)
بررسی ارتباط بین پروتئین اتصال دهندهی غشای اسپرم و تخمک با میزان موفقیت روش درمانی تزریق درون رحمی اسپرم (IUI)
Abstract
مقدمه: لقاح در پستانداران، وابسته به اتصال موفق بین غشای پلاسمایی اسپرم و تخمک میباشد. فرایند اتصال گامتها (لقاح) تا حد زیادی در موش مورد مطالعه قرار گرفته است و نقش 9CD که عضوی از خانوادهی تترااسپانینها میباشد، در اتصال گامتها در موش اثبات شده است. 9CD یک پروتئین موجود در غشای داخلی آکروزوم در اسپرم میباشد و فقط مقدار کمی از 9CD در غشای پلاسمایی پوشانندهی قطعهی میانی اسپرم بیان میشود. پروتئینهای غشای داخلی آکروزوم، نقش مهمی در فرایند لقاح ایفا میکنند. هدف از این مطالعه، به دست آوردن ارتباط بین درصد اسپرمهای 9CD مثبت با نتایج درمان به روش تلقیح درون رحمی اسپرم بود. روشها: در مجموع 120 نمونهی مایع منی به طور تصادفی از زوجهای نابارور مراجعه کننده به پژوهشگاه رویان که تحت درمان به روش IUI (Intrauterine insemination) قرار گرفتند، جمعآوری شد. پارامترهای اسپرمی (تحرک، مورفولوژی، غلظت اسپرمی، شمارش اسپرمی و کشسانی) بر اساس (دستورالعمل) 2010 WHO (2010 World Health Organization) مورد بررسی قرار گرفت. اسپرمها شسته شد و رنگآمیزی ایمنی با استفاده از آنتیبادی مونوکلونال ضد 9CD انجام شد. سپس نمونهها به وسیلهی تکنیک فلوسیتومتری آنالیز شدند. یافتهها: 9CD تنها در 19 درصد اسپرمهای بالغ شناسایی شد. با توجه به نتایج سطح زیر منحنی ROC (Receiver operating characteristic) که برابر 446/0 است، 9CD متغیر پیشبینی کنندهی خوبی برای وضعیت باروری نیست (482/0 = P). نتیجهگیری: ارتباط معنیداری بین بیان پروتئین 9CD در نمونههای اسپرمی و نتایج حاصل از درمان به روش تلقیح درون رحمی اسپرم مشاهده نگردید.