اثربخشی آموزش مهارت‌های همدلی بر خودشیفتگی و زورگویی دانش‌آموزان زورگو

Abstract

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های همدلی بر خودشیفتگی و زورگویی دانش‌آموزان زورگو انجام شد. این پژوهش، به روش نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان زورگو مشغول به تحصیل در دوره اول متوسطه در شهرستان سامان استان چهارمحال و بختیاری در نیمسال دوم تحصیلی 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 40 دانش‌آموز زورگو با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل گمارده شدند (در هر گروه 20 دانش‌آموز). دانش‌آموزان گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای در طول دو ماه تحت آموزش مهارت‌های همدلی قرار گرفتند. در حالی‌که که دانش‌آموزان حاضر در گروه گواه از دریافت این مداخلات در طول انجام پژوهش بی‌بهره بودند. در این پژوهش از مقیاس قلدری ایلی‌نویز (اسپلیج و هولت، 2001) و خودشیفتگی (راسکین و تری، 1988) استفاده شد. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم‌افزار آماری 23SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های همدلی بر خودشیفتگی (001/0p<) و زورگویی (001/0p<) دانش‌آموزان زورگو تاثیر معنادار داشته است. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که آموزش مهارت‌های همدلی با تمرکز بر مهارتهای دانش‌افزایی، ترکیب، کاربستن، ارزشیابی، تحلیل می‌تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش خودشیفتگی و زورگویی دانش‌آموزان زورگو مورد استفاده گیرد.

Keywords

• آموزش مهارت‌های همدلی
• خودشیفتگی
• زورگویی