بررسی طرز تلقی دو نسل جوان و میانسال از آزادی در ایران (مورد مطالعه: شهروندان شهر رشت)

Abstract

مقالۀ حاضر با هدف بررسی تلقی دو نسل جوان و میانسال از آزادی در شهروندان شهر رشت با استفاده از نظریات رونالد اینگلهارت و آیزیا برلین تدوین شده است. براساس نظریۀ برلین آزادی به‌عنوان عنصری مهم در بافت ارزش‌ها، حقوق شخصی و زندگی خصوصی و اجتماعی افراد جای دارد. همچنین بر پایۀ نظریه اینگلهارت با توجه به دگرگونی ارزش و تغییر نسلی تفاوت دیدگاه در حوزه‌های مختلف بین شهروندان شکل می‌گیرد. مقالۀ حاضر از لحاظ روش، در زمرۀ پژوهش‌های کمی قرار دارد و داده‌های پژوهش به‌وسیلۀ پرسش‌نامه و با حجم نمونۀ 384 نفر و با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی در نسل جوان با محدودۀ سنی 18- 29 ساله و میانسال با محدودۀ سنی 40 تا 49 ساله جمع‌آوری شده است. طبق یافته‌های پژوهش، میانگین تلقی از آزادی در نسل جوان 2.60 و در نسل میانسال 2.63 بوده و هر دو نمره کمی بالاتر از عدد میانگین است و بر این اساس تفاوت اندکی در دو نسل وجود دارد، هرچند تلقی از آزادی فردی در نسل میانسال کمی بیشتر از نسل جوان است؛ اما میزان سرمایۀ اجتماعی در دو نسل تفاوتی ندارد. احساس محرومیت اجتماعی در نسل میانسال اندکی بیشتر از نسل جوان است و تفاوت احساس محرومیت اجتماعی در دو نسل جوان و میانسال معنادار نیست. میانگین دینداری در نسل جوان با نمرۀ 3.13 و در نسل میانسال نمرۀ 3.55 بالاتر از میانگین است؛ به‌عبارتی تفاوت دینداری در دو نسل جوان و میانسال معنادار بوده و قابلیت تعمیم به جامعۀ آماری را دارد. براساس نتایج رگرسیون چندگانه متغیرهای احساس محرومیت اجتماعی، سرمایۀ اجتماعی و دینداری 24 درصد از تغییرات متغیر تلقی از آزادی را تبیین می‌کنند و متغیر دینداری بیشترین اثر مستقیم را بر تلقی از آزادی دارد.

Keywords

• آزادی
• تفاوت نسلی
• سرمایۀ اجتماعی
• محرومیت اجتماعی