مجله علوم تربیتی (Feb 2000)
کودکی به مثابه پدیداری اجتماعی
Abstract
این مقاله عمدتاً در چارچوب مکتب نظری "پدیدارشناسی" (آلفرد شوتز) و متأثر از نظریه کنش متقابل نهادی است. امروزه با توجه به تلفیقی که کمابیش در شکل علوم میان رشته‌ای صورت گرفته نگرش انتزاعی جامعه شناسانه قاره‌ای متمایل به تلفیق و ادغام با رویکردهای عملی‌تر علوم اجتماعی انگلوساکسون گردیده که نتیجه روشن آن را در رویکردهائی از نوع مفاهیم و روشهای به کار گرفته مقاله پیش رو می‌توان ملاحظه نمود. هدف اساسی روش مذکور قابل فهم نمودن زندگی بعضاً حاشیه‌ای کودکان از طریق استخراج قوانین اجتماعی معطوف به ظواهر اعمال آنها در شکل پدیداری، اما مبتنی بر کنشهای عمدتاً چهارگانه (عقلانی، ارزشی، سنتی و عاطفی) وبری بوده است.
