Adli Tıp Bülteni (May 2015)
Cinsel İstismara Uğrayan Çocuk ve Ergenlerin Sosyodemografik Özellikleri ve Ruhsal Değerlendirmesi
Abstract
Amaç: Çalışmamızın amacı cinsel istismara maruz kaldığı bildirilen çocuk ve ergen olguların sosyodemografik özelliklerinin ve ruhsal bozukluk tanılarının belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Kasım 2012 ile Mayıs 2014 tarihleri arasında Çocuk ve Ergen Psikiyatri Polikliniğine adli rapor düzenlenmesi amacıyla gönderilen ve cinsel istismara maruz kaldığı bildirilen çocuk ve ergen olguların (n=158) bilgileri geriye dönük olarak incelenmiştir. Adli olguların sosyodemografik özellikleri, psikiyatrik tanıları, zekâ düzeyleri, adli istekler ve istismarcı-mağdur ilişkisinin özellikleri poliklinik dosyalarından elde edilmiştir. Değerlendirilen olgulara DSM-IV TR tanı ölçütlerine göre tanı konulmuştur. Bulgular: Araştırmaya katılan 158 olgunun %17,7’sini (n=28) erkek, %82,3’ünü (n=130) kız olgular oluşturmaktaydı. Olguların yaşları 6 ile 18 arasında değişmekte olup ortalaması 13,94 (sd±2,56) bulunmuştur. Vajinal penetrasyon %32,5 ile mağdurlar tarafından en sık bildirilen istismar tipi iken, bunu sırasıyla bedene cinsel amaçla dokunma (%29,9), anal penetrasyon (%22,3) ve diğerleri izlemekteydi. Mağdurların DSM-IV TR tanı ölçütlerine göre aldıkları tanılar incelendiğinde; olguların %24,1’ine (n=38) travma sonrası stres bozukluğu (TSSB), %20,9’una (n=33) depresif bozukluk, %19’una (n=30) ise akut stres bozukluğu (ASB) tanısı konulduğu, %36,1’inin (n=57) herhangi bir ruhsal bozukluk tanısı almadığı belirlenmiştir. Sonuç: Çocuk cinsel istismarı sıklığı tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de korkutucu bir hızla artmaktadır. Bulgularımız, cinsel istismara uğrayan çocuk ve ergenlerin ortaya çıkarılması için disiplinler arası kapsamlı araştırma ve değerlendirme çalışmalarına ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Anahtar kelimeler: çocuk; ergen; cinsel istismar; sosyodemografik özellikler
