سنجش میزان اختلالات خوردن و ارتباط آن با هوش هیجانی (مطالعۀ موردی دانشجویان دختر دانشگاه تبریز)

Abstract

در حال حاضر، اختلالات خوردن یکی از نگرانی‌های سازمان بهداشت جهانی است، زیرا این اختلالات بیشترین میزان مرگ‌ومیر را در بین بیماری‌های روانی به خود اختصاص داده است. بر همین اساس، مطالعۀ حاضر تلاش دارد میزان اختلالات خوردن را در دختران دانشجو با هدف مشخص‌کردن ارتباط بین این اختلالات و هوش هیجانی، که به‌منزلۀ یک متغیر روانشناسی‌ـ اجتماعی شناخته می‌شود، تعیین کند. روش تحقیق، پیمایشی و ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامۀ بسته‌پاسخ است. جامعۀ آماری شامل دختران دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1391ـ1392 به تعداد 4514 نفر است که از این تعداد، 400 نفر به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شده‌اند. نتایج نشان داد که هوش هیجانی و ابعاد آن با اختلالات خوردن و ابعاد آن رابطۀ منفی و معنادار دارد؛ به این معنی که هر اندازه خودآگاهی، خودکنترلی، هشیاری اجتماعی، مهارت‌های اجتماعی، و در کل هوش هیجانی آزمودنی‌ها افزایش یابد، اختلالات خوردن در آن‌ها کاهش می‌یابد و برعکس. براساس تجزیه و تحلیل رگرسیونی از بین متغیرهای مورد بررسی، متغیر هشیاری اجتماعی با 24/1 beta= - مهم‌ترین عامل پیش‌بینی‌کنندۀ تغییرات در اختلالات خوردن است.

Keywords

• اختلالات خوردن
• بی‌اشتهایی روانی
• پراشتهایی روانی
• هوش هیجانی