رابطۀ دلبستگی به والدین و دلبستگی به خدا با بهزیستی اجتماعی-هیجانی در دانش‌آموزان تیزهوش شهر قم

Abstract

سابقه و هدف: پژوهش‌های زیادی دربارۀ ارتباط بین سبک دلبستگی به والدین و سبک دلبستگی به خدا با انواع بهزیستی (روان‌شناختی، اجتماعی و هیجانی) انجام شده است. هدف اصلی مطالعۀ حاضر بررسی دلبستگی به والدین و دلبستگی به خدا با بهزیستی اجتماعی و هیجانی در دانش‌آموزان تیزهوش شهر قم بود. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری تمامی دانش‌آموزان تیزهوش شهر قم بود که 299 نفر از آنان به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از سنجش دلبستگی به پدر و مادر و همسال (IPPA-R)؛ پرسش‌نامۀ دلبستگی معنوی مسلمانان (M-SAS)، مقیاس فرعی بهزیستی اجتماعی، عواطف مثبت و رضایت از زندگی؛ و برای تجزیه‌و‌تحلیل آماری از روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون هم‌زمان) استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین دلبستگی ایمن به والدین با بهزیستی اجتماعی و بهزیستی هیجانی و همچنین بین سبک دلبستگی ایمن به خدا با بهزیستی اجتماعی و بهزیستی هیجانی در دانش‌آموزان تیزهوش رابطۀ مثبت و معنادار وجود داشت. نتیجه‌گیری: افراد با دلبستگی ایمن در برقراری روابط صمیمانه احساس راحتی می‌کنند؛ تمایل دارند برای حمایت به دیگران تکیه کنند و مطمئن هستند که دیگران دوستشان دارند. در تبیین دلبستگی به خدا و بهزیستی اجتماعی و هیجانی می‌توان گفت ايمان و اعتقاد به خدا و توكل به او موجب حس خوش‌بيني و اطمينان دربارۀ عملكردهاي آيندۀ فرد مي‌شود و فرد با اين حسِ خوش‌بيني وارد صحنه‌هاي اجتماعي مي‌شود.

Keywords

• اختلال دلبستگی؛ دانش‌آموز؛ سلامت؛ معنویت؛ نوجوانان؛ والدین