تعیین میزان همبستگی ظرفیت حیاتی دانش‌آموزان دختر 11 تا 17 ساله تهرانی سنجیده شده به دو روش اسپیرومتری و معادله آلومتری

Abstract

این پژوهش با هدف اجرای تعیین میزان همبستگی ظرفیت حیاتی دانش‌آموزان دختر 11 تا 17 سالۀ سنجیده­شده به دو روش اسپیرومتری و معادلۀ آلومتری انجام گردید. بدین ­منظور، 311 ­دانش‌آموز با میانگین سنی 3± 14 سال، ­­وزن 9± 83/48 کیلوگرم و ­­قد 63/7±153 سانتی­متر انتخاب شدند و ظرفیت حیاتی آن­ها توسط دستگاه اسپیرومتر و نیز از طریق معادلۀ آلومتری محاسبه گردید. جهت تعیین میزان همبستگی بین دو روش مذکور نیز ضریب همبستگی پیرسون مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، تفاوت بین میانگین­های ظرفیت حیاتی گروه ورزشکار و غیر­ورزشکار با استفاده از آزمون تی در گروه­های مستقل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می­دهد که معادلۀ آلومتری در تعیین ظرفیت حیاتی دانش‌آموزان دختر 11 تا 17 ساله از روایی 0.83=­r و 0.86=­­α برخوردار است و بین میانگین­های ظرفیت حیاتی گروه ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود ندارد. علاوه­براین، یافته­ها حاکی از این هستند که در شرایط عدم­ دسترسی به آزمایشگاه و دستگاه اسپیرومتری، می‌توان از معادلۀ آلومتری برای تعیین ظرفیت حیاتی دانش‌آموزان دختر 11 تا 17 ساله استفاده نمود.

Keywords

• دآنش‌آموزان دختر
• ظرفیت حیاتی
• معادلۀ آلومتری
• اسپیرومتری
• روایی