مقایسة اثربخشی زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی و تصویرسازی ارتباطی، بر گذشت زناشویی و احساس مثبت نسبت به همسر در زنان دارای کیفیت پایین زناشویی

Abstract

هدف از این پژوهش، مقایسة اثربخشی زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی و تصویرسازی ارتباطی، بر گذشت زناشویی و احساس مثبت نسبت به همسر در زنان دارای کیفیت پایین زناشویی بود. طرح پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل و حجم نمونه 75 زن بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. از این تعداد 25 نفر به گروه آزمایشی زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی و 25 نفر به گروه آزمایشی تصویرسازی ارتباطی و 25 نفر به گروه کنترل به صورت واگذاری تصادفی تخصیص یافتند. ابزارهای پژوهشی مورد استفاده پرسشنامة گذشت صفت (بری و همکاران، 2005) و پرسشنامة احساسات مثبت (الیری و ترکویتز، 1978) بود. گروه آزمایشی تصویرسازی ارتباطی، 8 جلسه 90 دقیقه‌ای و گروه آزمایش آموزشی زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی، 9 جلسة 90 دقیقه‌ای آموزش دیدند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‌متغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد هر دو رویکرد درمانی در مرحلة پس‌آزمون بر گذشت زناشویی و احساس مثبت نسبت به همسر، تأثیر قابل توجهی داشته و منجر به افزایش معنادار بخشودگی و احساس مثبت نسبت به همسر می‌شود (p <0.005). همچنین بین دو روش مداخله در میزان تاثیرگذاری بر متغیرهای وابسته، تفاوت معناداری وجود ندارد. بر اساس یافته‌ها می‌توان گفت هریک از این رویکردها از جمله مداخلات مؤثر و موفق در حیطة زوج‌درمانی‌اند.

Keywords

• زوج‌درمانی مبتنی بر بخشودگی
• تصویرسازی ارتباطی هندریکس
• گذشت زناشویی و احساس مثبت نسبت