Edytorial

Abstract

Od roku 1989 transformację postkomunistycznej Europy określa się jako budowę społeczeństwa obywatelskiego w poszczególnych krajach, wiążącą się z odzyskiwaniem niepodległości, odtwarzaniem suwerennego państwa, odbudową wspólnoty politycznej, a nade wszystko z uwrażliwianiem obywatela na odpowiedzialność za społeczeństwo i dobro wspólne. 50 lat panowania systemu totalitarnego w Polsce sprawiło, że społeczeństwo w dużej mierze zatraciło poczucie odpowiedzialności za to, co stanowiło i stanowi wspólny dorobek wielu pokoleń tego narodu. Po kilkunastu latach od podjęcia ustrojowych przemian czas na poważną refleksję nad szeroko rozumianą edukacją w sferze życia społecznego, na zastanowienie się nad tym, czym żyje i czym żywi się społeczeństwo, oraz ku czemu pragnie dążyć. A zatem, również nad tym, jak społeczność ta pojmuje swoje dobro wspólne i w jaki sposób chce je urzeczywistniać.