هنر عمومی سبک نو به مثابه ابزار توسعه خلاقیت جمعی

Abstract

از جمله خصلت‌های جمعی که امروزه، در شاخه‌های مختلف علم مورد توجه بسیاری قرار گرفته است، خلاقیت جمعی است. مطالعه خلاقیت جمعی از دریچه رویکرد اجتماعی-فرهنگی، نشان می‌دهد که شرایط بروز این نوع از خلاقیت در فضاهای عمومی به مثابه بازنمود عرصه عمومی فراهم است. در همین راستا، مقاله حاضر با استناد به رویکرد جامعه‌شناسی فرهنگی به خلاقیت جمعی، درصدد پاسخ به این پرسش است: آیا می‌توان از هنر عمومی به عنوان هنری که با فضای عمومی مرتبط است، در راستای ارتقای خلاقیت جمعی بهره جست؟ به منظور پاسخ به این پرسش، ابتدا، تعاریف ساختاری هنر عمومی، فضای عمومی و خلاقیت جمعی، و ارتباط این حوزه‌ها با روش تحلیلی بررسی شد که نتیجه حاصل از تحلیل داده‌ها، حاکی از توانایی هنر عمومی در توسعه خلاقیت جمعی است. در مرحله بعد، با توجه به تعدد انواع هنر عمومی، نوع مناسب هنر عمومی برای گسترش خلاقیت جمعی معرفی گردید. نتیجه آن‌که، با توجه به ملزومات فضای مورد نیاز برای ممارست خلاقیت جمعی، هنر عمومی در صورت ایفای نقش فعال در عرصه عمومی می‌تواند به روند بروز این فضا کمک کند. هم‌چنین، از میان انواع هنر عمومی، هنر عمومی سبک نو با توجه به ویژگی‌های ارتباطی خود، بیش از سایر انواع در عرصه عمومی، فعال عمل می‌کند و بنابراین، مناسب‌ترین نوع هنر عمومی به منظور گسترش خلاقیت جمعی است.

Keywords

• هنر عمومی
• فضای عمومی
• خلاقیت جمعی
• هنر عمومی سبک نو