نقش ویسفاتین در باروری و تولید مثل

Abstract

مقدمه: بافت چربی با سنتز و آزاد‌‌سازی موادی به نام آدیپوکین‌ها با دیگر ارگان‌های مرکزی و محیط ارتباط برقرار می-کند. ویسفاتین (PBEF /Nampt) یک آدیپوسیتوکین و پروتئین پلیوتروپی است که عملکرد آن نه تنها به عنوان یک آنزیم، بلکه به عنوان یک آدیپوسیتوکین، فاکتور رشد و سایتوکین است. در طول سال‌های گذشته، نقش‌های جدیدی برای ویسفاتین در زمینه باروری و تولید‌مثل پدیدار شده است. اهدف این بررسی خلاصه کردن دانش فعلی در این موضوع است.روش کار: در این مطالعه، 137 مقاله خلاصه و کامل از طریق جستجوی الکترونیکی با وارد کردن کلید واژه های مورد نظر در بانک های اطلاعاتی PubMed، Science Direct، Google Scholar، Google از بازه زمانی 1993 تا 2016 به دست آمد که مورد نقد و بررسی قرار گرفتند.یافته ها: حاصل بررسی‌های متعدد از ارتباط قوی ویسفاتین با بیماری‌های مرتبط با مقاومت به انسولین نظیر دیابت تیپ 2، دیابت بارداری، پره اکلامپسی، PCOD حمایت می کند. علاوه بر آن با انحراف رشد جنین از سیر طبیعی ( محدودیت رشد جنین و ماکروزومی)، آغاز پروسه‌ی لیبر به واسطه تحریک پاسخ های التهابی، بلوغ جنسی (اسپرماتوژنز) در جنس مذکر، افزایش تعداد و کیفیت اووسیت در افراد مبتلا به PCOD تحت درمان ناباروری ارتباط دارد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه مروری، مؤید نقش ویسفاتین در تولید‌مثل و باروری است. تحقیقات بیشتری برای درک ارتباط ویسفاتین با اختلالات باروری و عوارض حاملگی، به منظور پیدا کردن درمان های پزشکی ممکن مورد نیاز است.واژگان کلیدی: ویسفاتین، باروری، تولید مثل

Keywords

• ویسفاتین
• باروری
• تولید مثل