رفتار حرکتی (May 2016)
تأثیر خستگی ناشی از شدتهای متفاوت تمرین بر زمانبندی پیشبین انطباقی همراه با تغییرات درونکوششی
Abstract
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی ناشی از شدتهای متفاوت تمرین بر زمانبندی پیشبین انطباقی همراه با تغییرات درونکوششی است. آزمودنیها یک گروه 15 نفری با دامنۀ سنی 97/0±33/20 سال بودند که بهصورت داوطلبانۀ دردسترس از میان دانشجویان پسر کارشناسی دانشگاه علامهطباطبایی انتخاب شدند. پس از انتخاب آزمودنیها و نرمافزار (نرمافزار زمانبندی پیشبین انطباقی)، کلیۀ آزمودنیها در سه سطح مختلف خستگی (استراحت، شدت متوسط و شدت بالا)، یک بلوک 10 کوششی از تکلیف پیشبینی را با سرعتهای درونکوششی افزایشی و کاهشی بر روی تردمیل انجام دادند. پس از بررسی طبیعیبودن دادهها با استفاده از آزمون کلموگروف ـ اسمیرونوف و نیز بررسی تجانس واریانسهاتوسط آمارۀ لوین، دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری (05/0) تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان میدهد که در سرعت افزایشی، خطای متغیر خستگی ناشی از شدت متوسط تمرین (50 درصد) معنادار نمیباشد (05.P>0)، اما خطای مطلق معنادار است (05.P
Keywords