هنر و تمدن شرق (Mar 2022)
باغ ایرانی فراتر از یک باغ زمینی معماری باغ و امکان تأثیر آن در طراحی فضاهای سبز شهری
Abstract
با افزایش جمعیت شهرنشین جهان و متراکم‌تر شدن فضاهای شهری، هر روز شاهد گسسته‌تر شدن افراد شهرنشین از فضاهای سبز طبیعی هستیم. ارتباط با فضاهای طبیعی و سبز یکی از نیازهای اساسی افراد و با سلامت (فیزیولوژیک و روانی) آنها در ارتباط مستقیم است. اما به نظر بسیاری از محققان سلامتی زمانی ایجاد می‌شود که افراد در ارتباط مداوم با این‌گونه فضاها باشند، از این رو طراحان باید عواملی که باعث به وجود آمدن ارتباط مداوم افراد با این فضاها می‌شود را شناسایی و در طراحی خود به کار بگیرند. از این جهت معماری باغ سنتی که میراث به‌جامانده از نحوة به‌کارگیری ارزش‌ها و فرهنگ کشورها در ساماندهی محیط طبیعی است، می‌تواند منبع مناسبی برای استخراج نوعی طراحی باشد که زمینة ارتباط مداوم افراد با فضاهای سبز را به وجود آورد. در این راستا برای پاسخ به این سؤال که آیا معماری باغ ایرانی می‌تواند منبع مناسبی برای الگوبرداری در طراحی فضای سبز باشد یا خیر، در پژوهش حاضر برای شناخت عواملی که حس زیبایی در باغ ایرانی ایجاد می‌کند، از تحلیل زیبایی‌شناسی استفاده شده و از روش نشانه‌شناسی سعی شده تا نمادها و نشانه‌های استفاده‌شده مورد ارزیابی قرار گیرد. در ادامه نیز برای دستیابی به مفهوم باغ‌سازی که باغ ایرانی را به صورت مشخص به مکانی متمایز تبدیل می‌کند از شیوة ارزیابی پدیدارشناسی استفاده می‌شود.
Keywords
