Amerykanie w wojnie domowej w Hiszpanii (1936–1938)

Abstract

W artykule na podstawie jednostkowych przykładów zostały przedstawione losy Amerykanów biorących udział w wojnie domowej w Hiszpanii (2800 żołnierzy) po stronie republikanów. Wbrew amerykańskiej ustawie o neutralności i oficjalnym zakazom amerykańscy ochotnicy nielegalnie, różnymi kanałami przerzutowymi, przedostawali się, by zasilić szeregi Batalionu „Abraham Lincoln” i Batalionu „George Washington”, wchodzących w skład XV Brygady Międzynarodowej, zwanej potocznie Brygadą Abrahama Lincolna. Grupa ochotników amerykańskich była zróżnicowana zarówno pod względem statusu społecznego, wykształcenia, jak i pochodzenia narodowego, tzn. korzeni narodowych. Wśród nich byli zarówno zaangażowani, ideowo wyszkoleni w Moskwie dowódcy (R.H. Merriman) czy komunistyczni instruktorzy (S. Nelson), jak i młodzi ludzie, żądni przygód, podatni na propagandę. Byli nauczyciele, artyści, dziennikarze (J.Ph. Lardner), pisarze (Ph.L. Detro), aktorzy (A. Bessie), a także farmerzy, robotnicy (D.M. Reiss) i bezrobotni. Byli biali i Afroamerykanie (O. Law), mężczyźni i kobiety, Słowianie w pierwszym pokoleniu (M. Markovics) i obywatele USA pochodzenia żydowskiego (M. Wolff). Odrębną, specyficzną grupę stanowili piloci (A. Baumler, F. Tinker, J. Allison) oraz lekarze i pielęgniarki. W Hiszpanii, po krótkim, zupełnie niewystarczającym treningu, otrzymywali rozkaz do wyjścia na front, gdzie ginęli (800 zabitych), odnosili rany, dostawali się do niewoli, a nawet dezerterowali (Ph. Crane, B. Abramofsky). Ci, którym udało się przeżyć, w chwili zakończenia działań wojennych powracali do USA z minimalną pomocą administracji F.D. Roosevelta. Ich dalsze losy były nie mniej złożone i dramatyczne, uwarunkowane politycznie (okres maccartyzmu).

Keywords

• wojna domowa w hiszpanii 1936–1938
• stany zjednoczone – ustawy o neutralności
• xv brygada międzynarodowa