تاثیر سبک‌های مقابله‌ای بر رضایت زناشویی با میانجیگری احساس ازخودبیگانگی در دانشجویان زن متأهل

Abstract

هدف این پژوهش بررسی تأثیر سبک‌های مقابله‌ای بر رضایت زناشویی با میانجیگری احساس ازخودبیگانگی در دانشجویان زن متأهل بود. طرح پژوهش توصیفی و روش پژوهش همبستگی بوده است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ دانشجویان زن متأهل دانشگاه پیام نور نجف‌آباد بودند که در سال تحصیلی 97-96 مشغول به تحصیل بودند. به این منظور 252 نفر از این دانشجویان با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامۀ سبک‌های مقابله‌ با استرس (Endler & Parker, 1990)، پرسشنامۀ رضایت زناشویی انریچ (Olson, Fournier & Druckman, 1987) و پرسشنامۀ‌ ازخودبیگانگی (Osin, 2009) استفاده شد. داده‌ها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار SPSS22 و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که سبک‌های مقابله‌ای با نقش میانجی احساس ازخودبیگانگی بر رضایت زناشویی دانشجویان زن متأهل دانشگاه پیام نور نجف آباد تأثیر معناداری دارد (01/0>P)؛ این بدین معناست که تأثیر سبک‌های مقابله‌ای بر رضایت زناشویی با میانجیگری احساس از خودبیگانگی، معنادار است.

Keywords

• سبک‌های مقابله‌ای
• رضایت زناشویی
• احساس بیگانگی
• دانشجویان زن متأهل