Pizhūhish-i Naft (Jun 2022)
بررسی اثر اشباع آب اولیه و دما برروی بازیابی نفت در طی آشام خودبه‌خودی و تزریق آب کم‌شور و هوشمند در سنگ مخزن کربناته
Abstract
تزریق آب کم‌شور به‌عنوان یکی از روش‌های ازدیاد برداشت نفت به‌دلیل ارزانی و محدودیت‌های کم عمیلاتی مورد توجه شایانی قرار گرفته است. دست‌کاری ترکیب و غلظت یون‌های نمک در آب تزریقی می‌تواند بر بازیافت حاصل از فرآیند آشام خودبه‌خودی در مخازن شکاف‌دار و جابه‌جایی اجباری نفت تأثیر به‌سزایی داشته باشد. از این‌رو، تحقیقات آزمایشگاهی و میدانی فراوانی برای درک سازوکارها و عوامل مؤثر بر تزریق آب کم‌شور و هوشمند صورت پذیرفته است. علی‌رغم این تحقیقات، برخی از سازوکارهای فعال و فاکتورهای تعیین‌کننده در مخازن کربناته از جمله میزان اشباع اولیه آب در هاله‌ای از ابهام و به‌صورت کامل شناخته نشده است. بر همین اساس، در مطالعه پیش رو به ارزیابی اثر اشباع آب اولیه در مقادیر بالا و کم در آشام خودبه‌خودی توسط آب کم‌شور و آب هوشمند حاوی یون‌های دوگانه فعال سولفات و منیزیم در مغزه‌های کربناته پرداخته شده است. در ادامه، با تزریق آب‌های مورد نظر به درون سنگ در طی عمیلات سیلاب‌زنی تأثیر دماهای مختلف از جمله دمای معادل و دمای کمتر مخزن بررسی می‌گردد. در بخش آخر با کمک اندازه‌گیری نمودار های تروایی نسبی و فشار مویینگی، سازوکار فعال در آزمایشات مورد توجه قرار می گیرد. نتایج حاکی از آن بود که افزایش اشباع آب اولیه در سنگ‌های کربناته موجب ازدیاد برداشت نفت در طی آشام خودبه‌خودی آب کم‌شور و آب هوشمند در دمای محیط می شود. همچنین، مشاهده شد که افزایش دمای سیستم باعث افزایش میزان تولید نفت در طی تزریق ثانویه توسط آب کم‌شور می‌گردد. کاهش نفت باقی‌مانده در نمودار‌های تراوایی نسبی و فشار موئینگی در اثر وجود یون‌های سولفات و منیزیم تأییدی بر تغییر تر شوندگی سیستم بود.
Keywords
