بررسی مقاومت به خشکی گیاه ترخون (.Artemisia dracunculus L) تحت تأثیر نانو ذرات تیتانیوم

Abstract

کمبود آب یکی از مهمترین تنش های غیر زنده است که بر عملکرد گیاهان باغی اثر نامطلوب دارد. این در حالی است که استفاده از تکنولوژی های نوین مثل نانو ذرات می‌تواند بر بهبود عملکرد گیاهان موثر باشد. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار روی گیاه ترخون (Artemisia dracunculus) در دانشگاه فردوسی مشهد طراحی و اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش خشکی (90، 70 و 50% ظرفیت زراعی) و سه سطح نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم (0، 10 و 20 پی پی ام) بود. طبق نتایج بیشترین وزن خشک بخش هوایی و ریشه ترخون در تیمار 90% ظرفیت زراعی آبیاری و محلول پاشی با 10 و 20 پی پی ام نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم و کمترین درصد فعالیت آنتی‌اکسیدانتی (49%) و درصد کربوهیدارت کل محلول (14%) در در تیمار 90% ظرفیت زراعی و در شرایط عدم محلول پاشی با نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم برگ بود. همچنین با افزایش غلظت دی‌اکسید‌تیتانیوم از 0 به 10 پی پی ام قطر ریشه، ارتفاع و قطر ساقه در 90% ظرفیت زراعی به ترتیب 41.8، 39.5، و 42.2% افزایش و در 50% ظرفیت زراعی 16.4، 8.8 و 16.5 % افزایش داشت. به طور کلی اگرچه اعمال تنش خشکی منجر به کاهش صفات مورفولوژیک و رنگدانه‌های فتوسنتزی در ترخون شد محلول پاشی با نانو دی‌اکسید‌تیتانیوم در دو غلظت 10 و 20 پی پی ام در بهبود این صفات موثر بود.

Keywords

• رنگ‌دانه فتوسنتزی
• فعالیت آنتی‌اکسیدانی
• محتوای نسبی رطوبت
• وزن خشک